Recenzja wyd. DVD filmu

Stracone lata (1988)

Filmów Sidneya Lumeta nie trzeba szczególnie reklamować. "Serpico", "12 gniewnych ludzi" to tytuły, które zna każdy miłośnik kina. Aż dziw bierze, że tak długo trzeba było czekać na wydanie DVD "Straconych lat". Nagrodzony Złotym Globem scenariusz, dwie nominacje do Oscara w kategoriach najlepszy aktor drugoplanowy (River Phoenix) i najlepszy scenariusz oryginalny (Naomi Foner) wystarczą za rekomendację dla filmu. Bohaterów "Straconych lat" Artura i Annie od siedemnastu lat poszukuje FBI, odkąd na znak protestu przeciw wojnie w Wietnamie podłożyli bombę w budynku w laboratorium prowadzącym badania nad napalmem. W wypadku został przez przypadek poszkodowany człowiek, choć miało go wtedy nie być na terenie obiektu. Do życia uciekinierów próbują się przystosować dwaj synowie Artura. Sprawy zaczynają się komplikować, kiedy jeden z nich, utalentowany muzycznie Danny ma okazję rozpocząć naukę w dobrej szkole. Wybór między rodziną i własną drogą staje się jeszcze trudniejszy, kiedy w życiu Danny'ego pojawia się atrakcyjna dziewczyna. Warto zwrócić uwagę na świetne aktorstwo Rivera Phoenixa i Marthy Plimpton w rolach zakochanych nastolatków. Jaką cenę warto płacić za cudze błędy? Jak ważne są idee? Jak ocalić siebie nie raniąc najbliższych? Takie pytania stawia Lumet w swym filmie. "Stracone lata" zaczynające sie jak kryminał, okazują się świetnym dramatem obyczajowym. Wydarzenia polityczne, które miały wpływ na życie rodziny są zdecydowanie w tle opowieści skupiającej się na relacjach rodzinnych i wyborach, które determinują całe życie. "Stracone lata" możemy oglądać w wersji oryginalnej z polskimi napisami. Na płycie znalazł się tylko film, ale mimo braku materiałów dodatkowych, na pewno warto mieć ten tytuł w swojej kolekcji.